(Door een al te drieste opruimactie heb ik helaas maar drie foto’s van deze route beschikbaar.)
Vanaf Bezoekerscentrum Nunspeet starten meerdere bewegwijzerde wandelroutes, de Verscholen Dorp-route is de langste (22 km). U ziet hierboven mijn Strava-registratie: daar linksboven ging het bij mij meteen al verkeerd, na 1 km kruisen de heen- en de terugweg elkaar en ben ik de verkeerde kant op gegaan, waardoor ik binnen 2 km alweer op het startpunt stond. Even opletten daar dus, als u deze route gaat lopen. Dat eerste stuk is overigens wel erg de moeite waard, dus geen straf om het dubbel te doen. Het is afwisselend met smalle paadjes, heuveltjes en bochtjes. Je bent er dicht bij een woonwijk, dus komt veel wandelaars en fietsers tegen. Verderop op de route wordt het een stuk stiller.
Na het oversteken van het viaduct over de A28 loop je eerst door een stuk bos, en gaat vervolgens lang rechtdoor over de weg naar Vierhouten. Dat stuk vond ik maar zo-zo, ik loop graag over smalle kronkelpaadjes. Er is wel best wat te zien op dat stuk, je passeert een camping en wat villa’s met mooie landgoederen. Bij binnenkomst in Vierhouten, een toeristisch dorp met veel horeca, zie je de zwijnen die je natuurlijk ook in levenden lijve onderweg hoopt te zien (wat mij niet is gelukt). Let op: je komt uit op een T-splitsing waar geen bordje staat. Dankzij een reactie op de website van Staatsbosbeheer, waar meerdere mensen aangaven op dit punt het spoor bijster te zijn geraakt, wist ik dat je hier naar links moet.
Na Vierhouten ga je de Boswachterij Nunspeet in en dat vond ik me toch een saai stuk route! Als je er bekend bent, kun je er ongetwijfeld prachtige tochten maken, maar ik hield me maar braaf aan de bewegwijzering en die gaat rechttoe-rechtaan over brede zandpaden. Echt geen lol aan. Ik heb mijn tempo daar maar flink opgevoerd om het snel achter de rug te hebben. Het zal anders zijn als je in gezelschap loopt te keuvelen, maar ben je alleen, dan wil je wat variatie en die zal er heus wel te vinden zijn als je de zijpaadjes induikt.
Halverwege passeer je dan de bezienswaardigheid Verscholen Dorp (volg de pijl naar rechts). Dit was in de Tweede Wereldoorlog een onderduikerskamp, waar zo’n 80 mensen zich verborgen hebben gehouden in hutten half onder de grond. Enkele hutten zijn herbouwd. Bij gebrek aan foto’s op mijn blog klik vooral even bovenstaande link aan om een indruk te krijgen.
Vervolgens gaat het weer over die lange brede paden en loop je terug richting Nunspeet. En daar vond ik de route weer erg de moeite waard. Je ziet op het Strava-kaartje dat er daar weer wat meer bochtenwerk in komt. Het lijkt wel of het saaie middenstuk puur is uitgezet met als enige doel het Verscholen Dorp, terwijl er bij de andere gedeelten moeite is gedaan een boeiende route te maken.
In de laatste kilometers passeer je een heideveld, en vanaf dit moment kom je ook weer meer wandelaars tegen (voor mijn doordeweekse tocht gold: kom je überhaupt weer wandelaars tegen). Dit laatste stuk van de route is echt erg mooi en mijn afdronk is dus: kies voor één van de kortere routes, bijvoorbeeld de Zandenbosroute (12 km), en bezoek het Verscholen Dorp een andere keer per auto of per fiets. Heb je wel zin om het te voet te doen, wijk dan op het middenstuk van de bewegwijzering af en zoek zelf een leuke route naar en van het Verscholen Dorp.
