Tag: hardlopen

Bos- en heideroute St Anthonis

Ongeveer een jaar geleden zou ik voor het eerst deelnemen aan de Halve van Sint Anthonis (‘Sint Tunnis’), maar daar kwam een pandemie tussendoor. Ook dit jaar kan de loop niet plaatsvinden. Ik heb in plaats daarvan de omgeving verkend door de Bos- en Heideroute van Staatsbosbeheer te lopen.

De route is zo’n 14 km lang en start bij de (grote) parkeerplaats van Natuurpoort de Heksenboom. Hier is ook restaurant de Heksenboom, dat in coronatijd een take-away heeft. Deze was vanochtend gesloten, ’s weekends is hij bij droog weer geopend vanaf 11:00.

Bij de Natuurpoort starten meerdere wandelroutes, allemaal gemarkeerd met gekleurde paaltjes.

Voor de Bos- en Heideroute volg je de groene paaltjes. Omdat de route deels samenvalt met andere routes zijn het in de praktijk geel-groene en rood-groene paaltjes.

De markering is overigens superdeluxe, ik ben nergens verdwaald. Weliswaar staan de paaltjes soms rechts, soms links van het pad, maar dat was hier niet verwarrend.

De eerste kilometers loop je in het bos over lekker afwisselende paden: smal en kronkelend.

Daarna gaat het over bredere, rechte paden, wat ik zelf altijd wat minder boeiend vind, maar er was genoeg te zien.

Heel af en toe gaat het zelfs eventjes over asfalt, maar dat is nooit langer dan een paar honderd meter. Je kunt onderweg Hooglanders tegenkomen:

Op den duur begon ik mezelf vragen te stellen over de naam van de route: Bos- en Heidepad. Ik had al sinds de start alleen maar bos gezien en dacht dat de heide misschien een klein veldje was geweest dat ik niet had opgemerkt. Maar op kilometer 8:

En vanaf dat moment gaat het een paar kilometer lang eerst rondom de heide, en daarna er overheen.

Dit vond ik veruit het mooiste deel van de route. Je komt ook langs de schaapskooi, altijd leuk.

Tot slot gaat het dan weer het bos in en kronkel je nog een paar kilometer tussen de bomen, om uiteindelijk weer uit te komen op het beginpunt.

Afstand: 14 km (volgens het bord, mijn Strava zegt 15,3).

Trailschoenen? Beter van niet, omdat je af en toe even over asfalt gaat. De onverharde stukken zijn ook niet dusdanig dat trailschoenen nodig zijn.

Horeca: de Heksenboom (nu alleen afhaal bij droog weer op zaterdag en zondag vanaf 11:00)

Locatie: parkeerplaats Natuurpoort de Heksenboom. Er is erg veel ruimte en je parkeert er gratis. Ik vermoed dat het niet zo denderend bereikbaar is met het OV. Wellicht kun je een OV-fiets huren op station Boxmeer, vanaf daar is het zo’n 7 km fietsen. Er gaan ongetwijfeld ook bussen naar het centrum van St Anthonis en dan zou je van daaraf lopend naar het startpunt kunnen, dat zal ongeveer 1 à 2 kilometer zijn.

 

Cifla in en buiten lockdown

Ook in 2020 heb ik de gegevens van de Cifla-Stravagroep ingelezen en ook dit jaar ging dat niet vlekkeloos (zie toelichting onderin), waardoor er half januari een klein, en in april-mei een groot gat zit. Het heeft dus dit jaar geen zin om naar aantallen en totalen te gaan kijken (“hoe belachelijk ver liep Michiel K. dit jaar?” Overigens lijkt het er wel sterk op dat hij weer afgetekend het vaakst én het verst liep. Ook in de bovenste regionen: Tim J, Maarten H, Carl S, Christian B, Jan O, Michael V, Pim E, Joeri W en bij de dames Charlotte K, Mariët B, Carine V, Linsey K, Marloes F, Indra B, Annie K en Iris K.)

Wat wel kan (met enige slagen om de arm) is verhoudingen bekijken: op welke dag van de week werd het vaakst gelopen, op welk tijdstip, dat soort dingen. Ik was benieuwd of er verschillen te zien zijn tussen periodes mét, en periodes zonder Cifla-trainingen.

De trainingen voor volwassenen gingen wél door:

  • van 1 januari t/m 12 maart (zo’n tien weken)
  • van 17 mei t/m 14 oktober (ruim twintig weken)

In de overige periodes, dus van 13 maart t/m 16 mei (negen weken), en vanaf 15 oktober (ruim tien weken), werd er niet als vereniging getraind. Gelukkig hebben we dus het grootste deel van het jaar wél samen kunnen trainen, al voelt het (voor mij) anders omdat het nu alweer een paar maanden stil ligt.

Tot mijn verrassing waren we (= de pakweg 90 leden van de Cifla-Stravagroep) tijdens de eerste lockdown het fanatiekst: gemiddeld 29 loopjes per dag. Misschien is dat eigenlijk niet zo gek, want 1) lente 2) velen hadden ineens minder reistijd 3) lockdown-effect? (met alles -winkels, sportschool, borduurclub- dicht is hardlopen een van de weinige dingen die nog wel kan).

Hieronder zie je wie in welke periode verhoudingsgewijs het vaakst de hardloopschoenen aantrok.

 

(Had je jezelf in dit overzicht verwacht en sta je er niet tussen, dan staan je privacy-instellingen waarschijnlijk iets te streng ingesteld.)

Tot mijn minstens zo grote verrassing waren we het hele jaar ongeveer even snel. Mijn verwachting was: in lockdownperiodes geen wedstrijden én elkaar niet opjutten bij trainingen, dat zal zich wel vertalen in een fors  lagere snelheid. Maar dat valt mee. Ongetwijfeld dankzij de schema’s en begeleiding-op-afstand van onze trainers -en door onze eigen inzet- zijn we fanatiek door blijven trainen.

Natuurlijk verschilt het wel per persoon. Hieronder zie je wie in welke periode het snelst liep (wie er niet bij staat was het hele jaar vrij constant, of heeft niet in alle vier de periodes gelopen).

 

Ook hielden we stand op het gebied van trainingsdagen:

Nog steeds pieken op zondag, dinsdag en donderdag, of er nu officiële trainingen zijn of niet. Wel zijn we onze trainingstijdstippen gaan verschuiven:

               

Links onze trainingstijdstippen in periodes mét trainingen, rechts in periodes zonder. Een flinke verschuiving naar de middag. Ik herken dit: waarom zou je in het pikkedonker gaan als er toch geen avondtraining is, en waarom zou je stervensvroeg gaan als je ook bij daglicht een lunchrondje kunt doen?

Hieraan zie je dat het toch wel een bijzonder jaar was, maar verder is het dus opvallend hoe we als vanouds zijn blijven doortrainen en niet zijn verslapt. Hieraan herken je de ware hardloopfanaat .

Het bijzondere jaar is ook af te lezen aan de namen die we aan onze trainingen gaven. Alles begon als vanouds:

Met de vaste gewoontes van Hans:

en van Corné:

Begin maart waren we nog optimistisch:

Maar niet lang daarna klopte de realiteit aan de deur:

en zagen we dit soort teksten verschijnen:

Tja je moet wat. Dat dacht ook deze loper:

(voor deze loper: je bent in goed gezelschap van held Frits Kelling, die alle straten van de gemeente Groningen liep.)

We wisten ons over aanvankelijke tegenzin heen te zetten:

en er was zelfs plaats voor romantiek:

…en voor nuchtere observaties:

Veel loopplezier gewenst in 2021!

 

Voor geïnteresseerden: tot halverwege dit jaar kwam, als de cloud provider een update deed die met een herstart gepaard ging, de database niet vanzelf terug op. Omdat ik daar doorgaans pas na een tijdje achter kwam, wilde ik zorgen dat ik voortaan meteen gewaarschuwd zou worden, en maakte een scriptje dat elk uur checkt of het ding nog in de lucht is, en mij een mail stuurt als ie down is. Zo zou ik snel kunnen ingrijpen. Dat ging een tijdje goed, totdat Gmail (waar het ‘verzendadres’ van dit mailtje was) mijn verzendadres onklaar maakte wegens ‘verdachte activiteit’. Omdat ik al geruime tijd kon vertrouwen op “zolang ik geen mail krijg werkt alles”, kwam ik er toen pas na heel lange tijd achter dat dat toch niet het geval was. Oh well. Het goede nieuws: de laatste tijd gaat de database niet meer down. Ofwel Amazon heeft z’n manier van updaten aangepast, of ze doen geen updates meer (misschien goed dat ik dat eens ga checken). In elk geval krijg ik voorzichtig hoop dat ik eind 2021 eens een keer volkomen complete gegevens ga hebben! 

 

Dorenweertsepad

Het Dorenweerdsepad (13 km) start en eindigt bij kasteel Doorwerth. Het is één van vele Klompenpaden (gemarkeerde wandelroutes in de provincies Utrecht en Gelderland). Naast dit Klompenpad lopen er nog meer wandelroutes, ook wat kortere voor wie 13 km in heuvelachtig terrein wat veel van het goede vindt.

Praktische info: bij kasteel Doorwerth is veel (gratis) parkeerruimte. Deels is die gereserveerd voor bezoekers van het kasteel, maar er is ook een groot veld voor andere parkeerders. Bij de ingang is een lunchroom met een toilet, dat tegen een kleine bijdrage ook voor derden toegankelijk is.

Nog meer praktische info: het lijkt me een geschikte plek voor kinderen. Je kunt er met ze wandelen in de bossen en bij het kasteel is vermaak  met water en zand (altijd leuk) en een speurtocht:

Maar nu over het pad zelf. De omgeving van Doorwerth is prachtig, mede dankzij de stuwwal. Een groot deel van de route gaat door heuvelachtige bossen. Houd rekening met pittige stukjes klimmen! Dankzij die hoogteverschillen heb je regelmatig een mooi uitzicht, bijvoorbeeld op de Hunneschans, waar je uitkijkt over de Rijn.

Ik was hier hardlopend op een regenachtige dag. Trailschoenen komen hier prima van pas, al gaat de route verderop (in Heveadorp) wel even over verhard terrein. Hier door de bossen loopt ook de Italiaanse weg, die zo heet vanwege de gelijkenis met de weggetjes vol haarspeldbochten in Italië. Het is een bij wielrenners populaire klim, ook omdat de weg autovrij is.

Na de bossen kom je bij landgoed Duno met de beroemde azalealaan. Door het grijze weer is bovenstaande foto niet heel duidelijk, maar al dat groen aan weerszijden van het pad schijnt in het voorjaar in bloei te staan. Je kunt dit ook gaan bekijken zonder helemaal het Dorenweertsepad te lopen, want er is ook een aparte parkeerplaats voor landgoed Duno.

Vervolgens gaat het weer de bossen in en hier heb ik wat lopen dwalen, na wat bordjes gemist te hebben. Ook bij Heveadorp heb ik volgens mij niet alles helemaal goed gedaan. Hoe dan ook, uiteindelijk was ik weer op de route en ging het richting Rijn.

Omdat ik toen al zo’n anderhalf uur in de regen aan het hardlopen was, heb ik weinig foto’s van het laatste stuk. In de uiterwaarden waaide het flink, ik kreeg het koud en wilde naar m’n auto. Gelukkig bleek het nog maar een kort stukje te zijn tot aan het kasteel.

Ik vond dit een spectaculaire route! Hij is erg afwisselend (heuvelachtig bos, Heveadorp, landgoed, uiterwaarden) en ongekend mooi. Een aanrader om meerdere keren te doen, in verschillende seizoenen.

Boswachterspad Ooijpolder

Op een mistige novemberochtend liep ik het Boswachterspad bij Nijmegen. Dit is een bewegwijzerde route van 12 km door de Ooijpolder. Het startpunt is bij museum de Bastei vlakbij de Waalkade, ik begon iets verderop bij het bruggetje de Ooijpoort.

De Waalbrug was maar ternauwernood zichtbaar:

Op dit eerste deel van de route, in de Stadswaard, kwam ik meerdere wandelaars tegen. Verderop werd het stiller. Ik liep op een doordeweekse ochtend vanaf negen uur.

De route is gemarkeerd met bruine bordjes (bovenste bordje op het paaltje hieronder) en valt deels samen met de Walk of Wisdom (onderste bordje).

Na de Stadswaard loop je langs Groenlanden, waar een uitkijktoren staat. Hier was mijn eerste twijfelmoment over de route: een bordje gaf aan dat de Walk of Wisdom naar rechts afboog, maar ik zag geen bordje van het Boswachterspad. Verderop bleek dat je ook voor die route naar rechts moest.

Uitzicht vanaf de uitkijktoren:

De eerste helft van de route is grotendeels onverhard, en bij Groenlanden en de Bisonbaai flink modderig. In de Ooijpolder kom je regelmatig Gallowayrunderen tegen en die zijn goed gewend aan mensen, je kunt er zonder problemen voorbij wandelen. Op een bepaald punt echter trof ik een moeder met kalf: (moeder rechts in beeld, kalfje verderop langs het pad).

Daar vroeg ik me wel even af of ik zomaar moeder kon passeren en het kalf naderen. Ik was hardlopend en ben hier maar even gaan wandelen. Moeder bleek relaxed en graasde onverstoorbaar verder. Ik mocht het kalfje ook gewoon op de foto zetten: Hier ergens moet ik een bordje hebben gemist, want ik ben de Bisonbaai tegen de klok in gaan lopen en blijkbaar gaat de officiële route andersom. Eigenlijk kwam het wel goed uit, want in mijn variant kun je langer van de baai genieten:

Je loopt ‘m dan bijna helemaal rond, in tegenstelling tot bij de ‘echte’ route, waar je bovenlangs gaat en dan aan de oostkant afbuigt naar beneden, richting Ooij. Hieronder nog twee keer de Bisonbaai in de mist:

De Ooijpolder is ook: veel weilanden, veel water, en heel veel vogels. Vooral ganzen.

Omdat ik inmiddels al geruime tijd geen bordjes meer had gezien en een poging om door de natuur te lopen was gestrand op een doodlopend punt, besloot ik maar gewoon de mij bekende dijk te volgen. Hardlopen doe ik liever niet op asfalt, maar alla. Later zag ik dat ook de echte route over asfalt lijkt te gaan. Die loopt over de Hezelstraat en komt dan uit op ‘mijn’ dijk.

Tenslotte zie je dan de Waalbrug weer opdoemen:

Afdronk: een hartstikke mooi pad. Omdat bijna de helft verhard is, kun je beter gewone hardloopschoenen aantrekken dan trailschoenen. Wandelen gaat er ook uitstekend.  Je komt diverse horecagelegenheden tegen, bij één zag ik dat ze nu in coronatijd afhaalkoffie en -gebak hebben, bij de rest heb ik niet opgelet. De route lijkt me een aanrader om meerdere keren te lopen, in verschillende seizoenen.

 

Cifla 2019: twee keer de wereld rond

92 lopers in Strava-groep ‘Ciflaten’ hebben in 2019 samen ruim 83.000 kilometers gemaakt: tweemaal rond de aarde dus! De meeste kwamen voor rekening van Michiel: die liep ongeveer tot aan Kabul. Tim J. bracht het tot bij Luxor in Egypte en Pim E. kon vanuit Nijmegen te voet naar de oevers van de Wolga. Dat gaat allemaal niet vanzelf: alledrie trokken ze daarvoor meer dan 300 keer de loopschoenen aan.

Zomaar wat lopers uit de lijst:

Eelco: Thessaloniki

Hans: Vilnius

Annie en Bart: Uppsala

Dave: Algiers

Christian en Aernout: Istanbul

De langste afstand in 1 dag legde Maarten H. af bij de Greinatrail, ruim 61km. Jan Fokke, Charlotte, Christian en Joeri liepen allemaal een keer om en nabij de 50km.

Dan liever de lucht in

Gemiddeld gingen we per loopje 87 meter de hoogte in. In totaal stegen we 644 kilometer, we haalden dus samen bijna 73 keer de top van de Mount Everest. De loopjes met de meeste hoogtemeters vonden plaats in het buitenland, zoals onderstaand lijstje laat zien. Die bovenste was al bijna een halve Mount Everest op zichzelf!

Duo’s

Welk duo liep het vaakst samen (of toevallig rond hetzelfde tijdstip ongeveer dezelfde afstand)? De nummer 1 zal niet verbazen:

Maar ook Annelies en Carine zijn trouwe maatjes: meer dan eenderde van hun loopjes deden ze samen.

Favoriete dagen van de week

Van de ruim 7400 keer dat Ciflaten gingen hardlopen viel dat meer dan 1500 keer op een zondag. Veruit het populairst daarna is de dinsdag, gevolgd door de donderdag. Kortom onze trainingsdagen. Maar ook de zaterdag valt in de smaak. Het minst vaak gaan we op woensdag, niet vreemd na de doorgaans pittige dinsdagavondtrainingen.

Hieronder zien we degenen met een duidelijke voorkeursdag. Van degenen die vorig jaar meer dan 25 keer liepen, komt vooral Edwin V. in het weekend pas goed op gang. Tweederde van zijn loopjes vielen op zaterdag:

I don’t like Mondays…

Mariët prijkt bovenaan de lijst van mensen met een duidelijk minst favoriete dag:

Sterkte morgen, Mariët!

Cifla-Strava: eerste kwartaal 2019

Als vervolg op Cifla-jaarstart in Strava: het overzicht over het eerste kwartaal van dit jaar. Ook hier geldt weer dat we niet alle Ciflaten met Strava in het overzicht terugzien, de vorige blog legt uit waarom.

Eerst een algemeen lijstje met iedereen wiens activiteiten ik heb kunnen ophalen: (klik om te vergroten).

Ontwikkeling in snelheid

(featuring David, Sabiena, Wiebe, Wietske, Arian, Roy, Mariët, Charlotte, Dave, Rens, Ruud, Pim, Tim, Jan, Jan Fokke, Wouter, Marieke)

Nu we gegevens hebben over drie maanden kunnen we zien wie de meeste vooruitgang boekten in snelheid en wie juist het meest stabiel bleven:

(om de stabiliteit duidelijker te laten zien is in het rechterplaatje ter contrast Jan Fokke toegevoegd, die na een snelle Nieuwjaarsloop daarna lange en pittige trails ging lopen en dus sterk daalde qua snelheid).

Overigens moeten we de snelheden met enige korrels zout nemen, want er wil weleens een activiteit doorheen glippen die niet helemaal een loopje is. Zie bijvoorbeeld:

Verdeling over de dag 

(featuring Dieuwertje, Christian, Jan, Arnoud, Jeroen, Steffie, Corné, Harry, Edwin, Indra, Thijs, Jasper, Michiel, Marc en vele anderen)

Nu we data hebben over meerdere maanden kunnen we ook zien rond welke tijden de meeste activiteiten plaatsvinden.

Voor onze club als geheel ligt de piek rond 9 uur ’s avonds. Leuk om te zien is dat de piek qua snelheid op heel andere momenten ligt: rond 16u (dan komen mensen wellicht terug van wedstrijden?). Daarnaast lijkt “even gauw voor/na het werk” ook tot relatief hoge snelheden te leiden (9:00 en 19:00. Bij 19:00 kan ook de baantraining meespelen). Later op de avond doen we het relatief rustig aan. Weliswaar zijn dan veel Cifla-trainingen, maar we gaan niet allemaal even hard en er zit ook weleens een rustige duurloop tussen.

Zoals hierboven te zien is doen wij ’s nachts niet aan hardlopen. Uitzondering zijn vakantiegangers en nighttrails:

Bij degenen die meer dan 10 keer actief waren in het afgelopen kwartaal kunnen we zien wie écht geen ochtendmensen zijn:

Dit zijn lopers met hartstikke veel activiteiten, maar hun vroegste looptijdstip ligt in de late ochtend of vroege middag. Daarentegen hebben we ook vroege vogels: onderstaande mensen waren er minimaal drie keer behoorlijk vroeg bij (of waren, zoals een enkeling hieronder, gewoon in een andere tijdzone):

Hieronder zien we het gemiddeld tijdstip per loper:

Vertikaal en horizontaal 

(met Hendrik, Hester, Jasper, Maarten, Charlotte, Marc, Jan Fokke, Dieuwertje, Edwin, Harry, Corné, Frans, Marieke, Tim, Roy, Indra, Wietske)

Vorige keer was al te zien wie er van heuvels houden. In het nieuwe overzicht (alleen mensen met meer dan 10 activiteiten zijn meegenomen) komen we deels dezelfde namen tegen. In het plaatje ernaast zien we wie het liever vlak houdt -of gewoon in de polder woont- met Hendrik er even naast gezet voor het contrast:

(Niet zo) langlopers 

(met Laurens, Linsey, Eelco, Bart, Dave, Christian, Tim, Jan Fokke, Hester, Michiel, Arian, Jasper, Hendrik, Wietske, Wouter, Jan, Ruud, Thijs, Mariët, Charlotte, Harry, Wiebe, Sabiena, Roy, Jasper, Dieuwertje, Frans, Indra, Aernout, Jeroen, Marc, Wiebe)

Wiens activiteiten duren gemiddeld het langst en wie houden het liever kort en krachtig?

De allerlangste afstand van dit kwartaal werd gerend door Charlotte, op de voet gevolgd door Christian (die het tegelijkertijd presteert om in het lijstje “gemiddeld kortst durende activiteiten” te komen, zie hierboven):

In de categorie “voor minder dan 8 km kom ik m’n bed niet uit”: lopers met minimaal 3 activiteiten waarvan de kortste langer is dan 8 km. Voor Lindsey moet het zelfs minimaal om Zevenheuvelenafstand gaan voor die de loopschoenen aantrekt:

Mooiweerlopers

(featuring Jeroen, Steffie, Annie, Laurens, Pim, Edwin, Dave enz.) 

Links het lijstje van consequente mooiweerlopers: gemiddeld was het minimaal tien graden als ze op pad gingen. Rechts ziet u de warmste momenten van het afgelopen kwartaal en degenen die op dat moment liepen te zweten.

(NB: mijn temperatuurmeter hangt regelmatig in de volle zon. Vandaar dat ie in februari al de 25 aantikte.)

IJskoningen

(met Ruud, Henk, Rens, Arian, Hester, Dave, Jeroen, Michiel, Laurens e.a.)

Hierboven zien we (links) wie gemiddeld bij de laagste temperaturen gingen rennen en (rechts) wie op de koudste momenten van de afgelopen drie maanden actief waren.

Tot slot een paar vermeldenswaardige titels van loopjes.

In de categorie ‘klein leed’:

Poëzie:

Plastisch:

strava_1_namen_4

Voor elke Ciflaat herkenbaar:

P.S: wil je liever niet in dit overzicht, laat het me weten, dan filter ik je eruit. Verder: er zijn ongeveer duizend-en-een haken en ogen aan de gebruikte manier van verzamelen en interpreteren v/d gegevens. Dus hartstikke leuk dit voor de grote lijnen, maar een grote disclaimer voor de details.

Cifla-jaarstart in Strava

Bij Strava kun je via de app je activiteiten en die van je clubgenoten zien, maar je kunt de gegevens ook geautomatiseerd ophalen via een zogeheten API. Daar zitten wat restricties aan (bij je eigen activiteiten krijg je bijvoorbeeld locatie en tijdstip door, maar bij clubgenoten, waarschijnlijk om privacyredenen, niet. Verder komen bij mij alleen die clubgenoten door die én zijn aangemeld bij de club ‘Cifla’ in Strava én wier activiteiten door mij opgehaald mogen worden (dat is als hun profiel op ‘voor iedereen zichtbaar’ staat, of als ze Strava-vrienden zijn met ondergetekende).

Dit betekent dat je verre van een representatief beeld hebt (ook al omdat lang niet iedereen Strava heeft), maar dat maakt het niet minder leuk om toch wat overzichtjes te maken. Zie hier hoe de Strava-Ciflaten het nieuwe jaar zijn begonnen:

We zien dat een groot deel fris en fruitig het nieuwe jaar in ging: maarliefst 18 activiteiten op de voor velen toch wel katerige Nieuwjaarsdag. De absolute piek ligt op 6 januari. Niet verrassend voor wie weet dat we die dag de Nieuwjaarsloop organiseerden. Verder valt op, ook weer voor de hand liggend, dat de dagen waarop er trainingen zijn onze actiefste dagen zijn. Plus de zaterdag, dan gaan er ook veel Ciflaten op pad.

Zoals gezegd geeft de API niet het tijdstip van de loopjes mee. Ik sla bij elke activiteit wel het tijdstip op waarop hij in mijn database verscheen (deze werk ik eens per uur bij). Ervan uitgaand dat de meeste activiteiten vrij kort na afronding naar Strava worden geüpload kunnen we toch een beeld krijgen van hoe laat mensen ongeveer actief waren. Er ligt een zwaartepunt in de avonden, dat zullen waarschijnlijk vooral de dinsdagen en donderdagen zijn. Echt vroege vogels hebben we niet. En de tijdstippen in het holst van de nacht komen bijna allemaal voor rekening van Frenske, die momenteel ergens uithangt waar er een flink tijdsverschil is met hier.

Als je de activiteiten sorteert op afstand en datum krijg je mooi bij elkaar wie er aan dezelfde wedstrijd of training deelnamen:

Kijken we naar het aantal activiteiten per loper, dan zien we the usual suspects in de hoogste regionen. Michiel heeft het zelfs gepresteerd om in de eerste zestien dagen van het jaar negentien activiteiten te loggen: gemiddeld meer dan 1 activiteit per dag. Als we daar verder op inzoomen zien we dat hij op de dag van de Nieuwjaarsloop vier keer aan het rennen is geslagen:

Overigens worden in Strava onder ‘Cifla’ alleen de hardloopactiviteiten van Ciflaten opgenomen. De wielerkoersen van Imme, de roeierijen van Patricia en de AnyTime Fitness-bezigheden van Corné zien we dus niet terug, anders hadden zij vast een stuk hoger gestaan in het overzicht.

Hier zien we van iedereen die door de API-privacy-barrière heenkomt (en die in 2019 al iets heeft gedaan op hardloopgebied) de langste afstand tot nu toe. Diegenen die richting 30km gaan zijn waarschijnlijk in training voor de marathon?

Verder is ook te zien wie er van heuvels houden:

Hester is queen of the hills: zij maakt gemiddeld de meeste hoogtemeters per run.

Dit zijn nog maar de eerste paar weken van het jaar. Ik wil dit de rest van het jaar laten draaien. Blijf dus aan de lijn voor een overzicht van activiteiten van Ciflaten in het voorjaar, in de zomer enz. Sta je niet in het overzicht en wil je er wel in, meld je dan in Strava aan bij club ‘Cifla’ en zet je Strava-profiel op ‘openbaar’ of word Strava-vrienden met ondergetekende. Wil je juist liever niet in dit overzicht, laat het me even weten, dan filter ik je eruit.