In april waren we een midweek in Zoutelande, ruim voor de drukte van het hoogseizoen. We liepen daar 11 km naar Westkapelle en terug, en de 6,5 km lange Damhertroute in natuurgebied Oranjezon. Die laatste is gemarkeerd, voor de eerste volgden we deze routebeschrijving, maar dan andersom, om op de terugweg te kunnen aanleggen bij een strandtent.
Zoutelande – Westkapelle – Zoutelande
De routebeschrijving andersom volgen bleek voor ons te hoog gegrepen: meteen aan het begin zijn we verkeerd gelopen en kwamen terecht op vrij saaie asfaltwegen. Gelukkig konden we vanaf Boudewijnskerke de route weer oppakken en daar werd het ook meteen mooi. De Westkapelsche Kreek is mooi en heerlijk rustig:
Daarna ben je al gauw in Westkapelle en kan de terugtocht over het strand beginnen. Dat is natuurlijk wat eentoniger, dus ik begrijp waarom de route eigenlijk andersom gaat. Maar voor ons was het prima zo, we wonen ver van de zee en die enkele keer dat we er zijn raken we er niet gauw op uitgekeken.
Damhertroute Oranjezon, bij Vrouwenpolder
Oranjezon is een toeristische trekpleister. Je betaalt een klein bedrag (ik geloof dat het 1 euro was) om het gebied in te gaan en ook het parkeren is er betaald. Ik kan me zomaar voorstellen dat je er ’s zomers op tijd bij moet zijn om er te kunnen parkeren.
In het gebied zijn meerdere gemarkeerde wandelroutes, wij volgden die met het hert:
De route voert eerst langs water, waar je schildpadjes kunt spotten.
Daarna ga je een weids gebied in waar op dat moment ook echt helemaal geen andere wandelaars waren. Wellicht is het daaraan te danken dat we ook daadwerkelijk herten hebben gespot. 
Het deed voor mij wat vreemd aan dat je echt door een ingang gaat voor dit gebied, alsof je een attractiepark in gaat. Misschien is dit type landschap hier schaars en is het daarom tot attractie gebombardeerd. In elk geval zeker de moeite waard om er even rond te struinen.
Ongeveer een jaar geleden zou ik voor het eerst deelnemen aan de 
Bij de Natuurpoort starten meerdere wandelroutes, allemaal gemarkeerd met gekleurde paaltjes.
Wij liepen hier op een droge en windstille dag. Bij regen en/of wind zul je er erg blootgesteld zijn aan de elementen. Gelukkig wacht dan aan het eind weer de warme chocomel van Restaurant Planken Wambuis.
De Waalbrug was maar ternauwernood zichtbaar:
Na de Stadswaard loop je langs Groenlanden, waar een uitkijktoren staat. Hier was mijn eerste twijfelmoment over de route: een bordje gaf aan dat de Walk of Wisdom naar rechts afboog, maar ik zag geen bordje van het Boswachterspad. Verderop bleek dat je ook voor die route naar rechts moest.
Daar vroeg ik me wel even af of ik zomaar moeder kon passeren en het kalf naderen. Ik was hardlopend en ben hier maar even gaan wandelen. Moeder bleek relaxed en graasde onverstoorbaar verder. Ik mocht het kalfje ook gewoon op de foto zetten: 
Hier ergens moet ik een bordje hebben gemist, want ik ben de Bisonbaai tegen de klok in gaan lopen en blijkbaar gaat de officiële route andersom. Eigenlijk kwam het wel goed uit, want in mijn variant kun je langer van de baai genieten:
